Wat een verrassing toen ik toevallig op uw indrukwekkende site belandde, want, ik ben geboren op 16 april 1938 in de Duinvlietsraat 54 te Velsen-Noord. We woonden daar tot we moesten evacueren omdat de huizen afgebroken werden (september 1944?). Er was een plantsoen voor ons huis.
Ik kan mij nog goed herinneren hoe op 16 april 1944 twee Duitsers ons huis binnen kwamen. Ze keken met verbazing naar de gekleurde slingers, die moeder ter gelegenheid van mijn zesde verjaardag in de huiskamer had opgehangen. Ze probeerden iets vriendelijks tegen mij te zeggen. Mijn vader was gelukkig niet thuis, anders zou hij zeker ook opgepakt zijn.
Uw website is een prachtig monument ter nagedachtenis van deze razzia. Dank u wel.
Met vriendelijke groet,
Klaas Schipper

Zoals elk jaar met Dodenherdenking op Duinrust zie ik vele namen van de afgevoerde jongens, die omgekomen zijn.
Je kende al enkele plaatsen die op de steen/kruis werden vermeld.
Ik ben zéér onder de indruk van deze website.
Met deze site zie je het verhaal achter die namen. Indrukwekkend!

Prachtige site! Proficiat met jullie gedane opzoekingen. Vele mensen zullen er wel nood aan hebben en de jeugd kan er iets van leren. Hoop dat ze het hier in België ook zo eens iets maken. Nogmaals proficiat!

Getipt door een vriend, heb ik kennis genomen van uw indrukwekkende site over de razzia in Beverwijk/Velsen-Noord.
Mijn vader Elias de Vries en zijn broer Sjoerd staan vermeld op uw namenlijst.
Mijn vader sprak niet graag over de oorlog, dat is geweest zei hij altijd, we moeten vooruit kijken, want er is nog genoeg te doen.
Zowel mijn vader als oom Sjoerd zijn na Amersfoort te werk gesteld in kamp Buchenwald. Ze hebben de oorlog overleefd, maar het heeft wel een stempel gedrukt op hun verdere leven. Op 3 mei 1953 begon mijn vader als zelfstandige een constructiebedrijfje in Haarlem, verhuisde later naar Santpoort en vestigde zich tenslotte in 1960 in IJmuiden, waar het bedijf onder de naam Machinefabriek en Apparatenbouw
E.de Vries B.V.floreerde. Oom Sjoerd werd in IJmuiden zijn bedrijfsleider. Op 26 maart 1973 wilde Oom Sjoerd aan mijn vader zijn pas aangeschafte bootje gelegen in de haven van Breukelen laten zien.
Op de steiger viel Oom Sjoerd , getroffen door een hersenbloeding in mijn vaders armen en overleed ter plekke.
Gedurende vaders periode als bestuurder van zijn bedrijf, gold hij als een zeer goede en sociale werkgever.
Voor zover ik mij zal blijven herinneren werd hij zowel door personeel, vriend als vijand, op handen gedragen.
Mijn vader overleed op 22 maart 1991 aan keel- en longkanker.

Met respect en eerbied voor mijn vader.

Jan de Vries

Ik ben een zoon van Petrus Krab.Vader is in 1985 overleden maar kun altijd wening en goed praten over deze tijd van zijn leven is heel goed dat de website er is goede om te lezen hoe het was we heb nog een dag boek van mede gevangen van pa .

Een schitterende site over een zwarte bladzijde uit de regionale geschiedenis. Ik wist dat een oom van mij tijdens de bewuste razzia was weggevoerd. Helaas is hij jong overleden. Via deze site heb ik toch nog informatie over hem en de hele razzia kunnen nalezen.

mijn opa jan wuis is ook op 16 april opgepakt.zelf heb ik hem nooit gekent.hij heeft het wel overleeft maar overleed alsnog in 1970 aan de gevolgen van kanker.
mijn oma gre wuis is pas overleden.en door deze site weet ik wat voor moeilijke tijd het geweest moet zijn.
mijn oma heeft al die tijd nog op de rijvordtlaan gewoond.de plek waar mijn opa is opgepakt.op een paar maanden na heeft ze er 60 jaar gewoont.waarvan 35 jaar zonder mijn opa.
nu zijn ze na lange tijd weer samen.
groetjes saskia.

Ik kreeg een E-mail van een oude buurjongen uit Beverwijk en zei dat ik deze site moest gaan zien want hij zag dat mijn vader daar in vermeld werdt. Mijn vader was Johannes Gerardus Nicolaas Grapendaal opgepikt in de razzia van April 1944. Ik heb het verhaaltje van Jaap Epskamp gelezen en de tranen liepen over mijn wangen. Wat mijn vader en al die andere goeie mannen hadden meegemaakt roerde heel wat emoties bij mij op. Ik was vijf jaar toen hij werdt opgepikt en ik kan het nog goed herinneren. En ook de dag dat hij weer terug kwam. Volgens Jaap overleed mijn vader een jaar of zes daarna maar daar was hij abuis mee. Mijn vader overleed op 22 Maart 1947 net een dag voor mijn achtste verjaardag, dus dat vergeet men nooit. Hij was bijna 27 jaar en liet mijn moeder met drie kinderen en eentje op komst achter. Hij overleed, zover het mij verteld is, aan verwondingen die niet goed werden verzorgd in de kampen en liep bloedvergiftingen op en later gangeriene zette toen in zover als ik weet. Wij zijn in 1955 naar Australie geemigreerd en alhoewel ik heel goed kontakt hebt gehad met de familie is er natuurlijk een hoop verhaal van verloren gegaan. Nu kan ik niemand meer vragen stellen want al zijn broers en ouders zijn overleden en daarvoor ben ik zo dankbaar dat ik er iets over heb gelezen en zal deze site nog heel veel bezoeken. Allerbeste groeten van JL(Jan)Grapendaal Zuid Australie.

Geweldige site, heel indrukwekkend. Mijn stamboomonderzoek kan worden uitgebreid met de informatie die ik hier vond over mijn oom.

uw webside bezocht en met veel interresse bekeken perfect

Allereerst wil ik even complimenten geven voor deze site, zoals voor mij als meerdere zijn er dingen uit die tijd duidelijker geworden.

Zoals zo velen die het meegemaakt hebben werd er weinig over gesproken.
Helaas kan ik het ook niet meer navragen omdat mijn vader, Ben Ninaber al vrij jong is overleden.

Ik zou dan ook willen vragen aan een ieder die Ben Ninaber uit die tijd gekend heeft,of zei mij meer informatie kunnen geven en contact met mij op willen nemen.
Ik snap dat het moeilijk zal zijn maar ik hoop toch op een reactie.
Met vriendelijke groet,
F.J. Ninaber

Is er iemand die zich mijn vader kan herinneren tijdens de razzia,Bernardus Johannes Dekker. Ik was 5 dat mijn vader overleed en zou heel graag wat meer informatie willen hebben.
Ik ben heel blij met deze site, is er toch nog iets waar mijn vader wordt genoemd, bedankt.

ik vond de naam van mijn oom jacobus limmen, die ik nooit heb gekend. Hij is een broer van mijn moeder. Zij sprak er in mijn jeugd heel weinig over. Een bidprentje van hem heb ik nooit gezien, nu wel.Wat mooi.

Heb de website bekeken en vind hem prachtig opgezet. Door de plaatsnamen te zien van de verschillende kampen heb ik het verhaal wat mijn vader Ben Numan op papier heeft gezet, kunnen aanpassen.
Goed werk, jammergenoeg voor een hoop mensen aan de late kant

Ik kreeg de website door van Clara Lieuwes, mijn zus.
Haar zwager Kees Dekker was ook opgepikt.. na ruim een jaar terug, toen was net zijn vader overleden...wat een verdriet..en spanning.
DANK aan de initiatiefnemer...wat een werk is dit geweest, maar hopelijk voor velen een bijdrage het slopende verdriet te kunnen verwerken. En toch gaan de 'grote mannen' door met oorlog maken.. HOE LANG NOG ???
Medeleven van een 'oud' Velsennoordse.. wonende in Zuid afrika.