Razzia Beverwijk & Velsen-Noord

Leo woonde aan de Boeweg nr. 63. Op zondagmorgen 16 april, Leo lag nog op bed, werd er op de deur gebonkt. Leo’s vader deed open. Onmiddellijk stapten de Duitsers naar binnen en lichtten Leo van zijn bed. “Raus mitkommen” Leo zijn slaapkamer was naast de voordeur. Buiten gekomen stond Gerrit Poel van Boeweg nr 40 reeds buiten. Ze werden afgevoerd naar Bioscoop de Pont.

In Amersfoort maakten ze kennis met de “Kotälla schop” Als Kotälla iets niet beviel dan moest je met je benen wijd gaan staan en kreeg je van achteren een schop tussen je benen tegen je testikels. Regelmatig hadden ze strafexercitie tot 24 uur en meer aan toe. Jongens die het niet konden volhouden en in elkaar zakten werden door anderen achter de barakken gesleept op het moment dat de kampleiding even niet keek (ze stonden vaak met meer dan 500 jongens bij strafexercities).

Leo is met de groep van 6 juli op transport gesteld naar Duitsland. In Braunschweig moesten ze uit de trein. Bij het station was de stad zwaar gebombardeerd. Daarom hadden de jongens weinig zin om daar uit te stappen. Leo werd tewerkgesteld in de zoutmijn in Grasleben waar hij tot aan de bevrijding gewerkt heeft. Naar zijn zeggen maakte ze daar munitie. In het begin sliepen ze in een tent in de buurt van Walbeck. Later werden ze ondergebracht in het dorp in een zalencomplex bij een café. Leo woonde daar met Groningers en Merwede gevangenen.

Ieder dag moesten ze marcherend en zingend naar het werk in Grasleben. Frans Taverne was bij hem. Na enige tijd werd Frans Taverne slagersknecht. Leo, die in Nederland ook slagersknecht was, wilde dat ook maar de Duitsers lieten dat niet toe.

De Groningers in Walbeck hadden Baaien hemden aan.
Baai is volgens de Dikke van Dale een dik en grof wollen weefsel, op molton lijkend flanel.
De Groningers hadden daardoor veel last van luizen. Hun huid onder hun hemd was rood opgezwollen van de jeuk.

De vader van Herman Wester, Klaas Wester, is bij de jongens in Braunschweig op bezoek geweest. Klaas Wester was muzikant.

Op 10 april werden ze bevrijd door de Amerikanen. Iemand organiseerde een bus en met een aantal maten zijn ze gevlucht richting Nederland. Leo was tot dan toe nog steeds in het bezit van die grote zware houten koffer die hij begin juli 1944 in Nederland van ouders ontvangen had. Bij de vlucht met de bus is hij de koffer kwijtgeraakt. Hij is gestolen of van de bus gevallen.

Uiteindelijk kwam Leo met een groep terecht in Valkenswaard. (Leo dacht bij de familie van Beek). Daar is hij een aantal weken gebleven. Pastoor van den Pavoort is daar bij hun geweest.

De verkering van een meisje van de familie van de Wetering van de Creutzberglaan heeft een Taxi geregeld waarmee ze naar Beverwijk zijn gereden. Leo herinnert zich dat hij met M. Sterk van de bakkerij op de Breestraat in de Taxi zat. Leo werd in de Boeweg afgezet. Of er nog andere jongens in de taxi zaten kan hij zich niet meer herinneren.

Genealogische gegevens.

Zijn zwager is Franks Brakenhoff Frans huwde Jopie Slotemaker.

Leo huwde Beverwijk 24-07-1947 Cornelia Wokke, geboren Limmen 05-09-1919, overleden 02-05-1999.

De ouders van Leo zijn Jacob (Jaap) Slotemaker, geboren Beverwijk 02-03-1882, overleden Beverwijk 11-01-1968. Gehuwd Beverwijk 27-04-1920 met Petronella (Pietje) Niesten, geboren Wijk aan Zee en Duin 23-08-1882, overleden IJmuiden-Oost 07-05-1948. Beide ouders begraven Beverwijk, Kerkhof O.L.V van Goede Raad.