Op 16 april 1944 werden van hier 486 jongemannen door de bezetter weggevoerd van wie velen nooit zijn teruggekeerd.

Vorige persoon (R. Ruiter) | Terug naar de lijst | Volgende persoon (A. Rumping)
hart

3 personen hebben Theo de Ruiter in hun hart gesloten.

In het gastenboek kunt u uw persoonlijke boodschap opnemen.

Naam: Theo de Ruiter
Voornamen:Theodorus Hermanus
 
Geboren:Zaterdag 14 Oktober 1922 te Wijk aan Zee en Duin
Overleden: Woensdag 15 December 1976 te Beverwijk
 
Adres:Hoflanderweg49
Woonplaats:Beverwijk
 
Anmeldung Lippendorf 74 Familie de Ruiter achter hun woning. V.l.n.r. Theo, Jaap, Annie, Corrie, vader Dirk, Truus, moeder Johanna, Cees, Jan, Lauw. T.g.v. het 25-jarig huwelijk juni 1938. Huis van de familie De Ruiter. Hoflanderweg 49 Beverwijk. Foto van Mevr. A. Duinmeijer-de Ruiter Theo de Ruiter. Foto van Kamp Amersfoot.
 
Opgepakt bij de Razzia in Beverwijk en Velsen van 16 april 1944: onderweg naar de kerk.
 
Op zondag 16 april 1944 rond 13:00 per trein afgevoerd naar het PDA in Amersfoort
 
In het PDA werden alle persoonsgegevens genoteerd waaronder het beroep van de gevangene.
Beroep:Gärtner
Gevangenenr:454
 
Tussen 16 april 1944 en 11 augustus 1944 werden ongeveer 160 gegijzelden vrijgelaten
Theo de Ruiter is NIET vrijgelaten
 
Op 7 juli 1944 's-morgens om 02:30 uur werden de gevangenen afgemarcheerd naar het station in Amersfoort om per trein naar Duitsland vervoerd te worden.
 
Kampen in duitsland:
Plaats, kamp: Schkopau, GemeinschaftsLager
Plaats, kamp: Lippendorf, De Kippe
Plaats, kamp: Peres, Alpenrose
 
Werkplekken in duitsland:
Plaats, plek: Böhlen / Lippendorf, BRABAG en de A.S.W.
 
Theo de Ruiter is teruggekeerd: Maandag 16 December 1946
 
Persoonlijk verhaal:
 

Lauw, Cees en Jan zijn opgepakt op de Hoflanderweg 49. Theo werd onderweg naar de Agathakerk opgepakt. De Hoflanderweg werd van de Munnikenweg tot aan de Alkmaarscheweg afgezet. In de tuinen achter de huizen (nu Marga Klompélaan en Alida de Jonglaan, toen nog niet bebouwd) stonden de Duitsers om ontsnappen te voorkomen. Ieder huis kreeg bezoek van 3 tierende moffen.

Jan kwam in Duitsland in het ArbeitsErziehungsLager Zöschen terecht waar hij op 2 december 1944 overleed aan de mishandelingen die hij had opgelopen na zijn vluchtpogingen.

Cees Lauw en Theo werden vanuit Schkopau naar het ArbeitsErziehungsLager De Kippe in Kieritzsch en later Alperose in Peres gestuurd. Ook in deze kampen regeerde de terreur door Duitsers, Oekraïners én Nederlandse kapo's. De 3 broers overleefden deze kampen. Toen de Amerikanen op 18 april 1945 het kamp hadden bevrijd wilden de broers zo snel mogelijk naar huis. Ze gingen op weg maar werden al snel door de Amerikanen naar Weißenfels gebracht. Vanuit Weißenfels werden ze naar Leipzig gebracht waar zij eerst op 9 juni met de trein via vele omwegen naar Roermond werden gebracht. Daar kwamen zij op 15 juni aan. Theo was daar niet bij. Omdat hij TBC opgelopen had werd hij naar Zwitserland gebracht om te genezen.

In Roermond werden de honderden teruggekeerde mannen ingedeeld per provincie. Allen werden politiek en medisch onderzocht. Lauw kwam in groep R2 terecht, Cees bleef wat achter en kwam in groep R16 terecht. De groep van Lauw vertrok op 15 juni naar Noord-Holland, Cees een dag later.

In verschillende etappes werd Lauw met een verhuiswagen, een auto en een goederentrein naar Den Bosch gebracht waar weer een vrachtwagen op het station klaar stond die ze naar de boot bracht. Deze boot bracht Lauw naar Rotterdam. De trein bracht Lauw van Rotterdam naar Haarlem. En van Haarlem ging het met de bus naar Beverwijk. De trein naar Beverwijk reed pas weer in september 1945 dus werd Lauw met de bus naar Beverwijk gebracht. Kolen voor de pont waren nog schaars. Daarom was op de Velserspoorbrug een houten rijdek aangebracht waarover de bus kon rijden. De bus stopte op de Breestraat in Beverwijk. Met een geleende fiets stoof Lauw naar huis. De ontvangst was feestelijk, Lauw schrijft, 38 bloemstukken, boter, kaas en eieren, werden gebracht als welkom. Lauw vroeg zich wel af wat ze van Jan wisten. (Overlijdensberichten kwamen meestal via de spaarzame briefkaarten, brieven of via het het Rode Kruis). Cees kwam een dag later thuis. Wanneer Theo thuiskwam uit Zwitserland is niet vermeld in de brieven. De persoonskaart die we via het CBG aangeschaft hebben geeft de oplossing. Theo heeft ruim 1,5 jaar gekuurd in een herstellingsoord in Zwitserland. Op 16 december 1946 werd hij ingeschreven op Brederodelaan 54 Bloemendaal. Daar was sinds oktober 1945 een sanatorium voor t.b.c patiënten ingericht in de rechtervleugel van het z.g. Nieuwe Gesticht van het Provinciaal Ziekenhuis. Theo verbleef hier tot 21 maart 1947, toen werd hij weer ingeschreven op het adres van zijn ouders, Hoflanderweg 49 Beverwijk.

 

Jan werd begraven op het veld bij nu het Ehrenmal in Zöschen. Zijn lichaam is niet teruggebracht naar Nederland. Begin 80'er jaren zou het gebied afgegraven worden voor de Bruinkool. Het monument werd verplaatst naar het dorp, de resten van de 156 lichamen die nog in de Aue begraven waren werden opgegraven en gecremeerd, De 156 urnen werden bij het monument geplaatst. Door de val van de muur in 1989 werd het besluit om het gebied voor de bruinkool af te graven teruggedraaid. In 1991 is het Ehrenmal met de 156 urnen weer teruggeplaatst in de Aue.

 

Genealogische gegevens.

Jan de Ruiter,  Cees de Ruiter,   Lauw de Ruiter en  Theo de Ruiter zijn broers.

Hun oudste broer Jaap, geboren Wijk aan Zee en Duin 19-04-1915 overleed Beverwijk 28-03-1944, bijna 3 weken voor de Razzia.

Hun neven Jan de Ruiter en Kees de Ruiter van Hoflanderweg 15 werden ook opgepakt.

Theo huwde Heemskerk 04-08-1954 Johanna Maria Theresia de Ruijter, geboren Heemskerk 26-10-1925.

De ouders van Jan, Cees, Lauw en Theo zijn Dirk de Ruiter, geboren Wijk aan zee en Duin 25-02-1877, overleden Beverwijk 18-03-1958. Gehuwd Heemskerk 11-06-1913 met Johanna Mientjes, geboren Heemskerk 04-10-1880, overleden Beverwijk 11-04-1962.


Vorige persoon (R. Ruiter) | Terug naar de lijst | Volgende persoon (A. Rumping)