Kamp Polizeiliches Durchgangslager PDA, Amersfoort

Zoek iedereen die in dit kamp gezeten heeft »

Vier beulen van kamp Amersfoort Tekening van kamp Amersfoort met aantekening van Ted Duin De Rozentuin gedicht Foto's van het kamp in 1969 Foto's van het kamp in 1969 Transportbrief 28 juni 1944 Lied van de heer Bannink  1 Lied van de heer Bannink 2 Gijzelaarsliedje 1 Gijzelaarsliedje 2. Ted Duin heeft de naam Just  er onder geschreven, waarschijnlijk de tekstdichter. Just was getrouwd met Wilhelmina van Kampen. Gevangenengeld Toelichting op plattegrond PDA nummers 1 t/m 10 Toelichting op plattegrond PDA nummers 11 t/m 26 Vogelvlucht tekening van Kamp Amersfoort door H.P. van Oosterom 1994 Tegeltableau uit dankbaarheid, geschonken door de zieke Beverwijkse gijzelaars aan Kamp Amersfoort.

Polizeiliches Durganglager Amersfoort
De naam van het kamp is in 1943 gewijzigd van PDA in Erweitertes Polizeigefängnis Amersfoort. Het was een dependance van Oranjehotel in Scheveningen. Doordat de kampadministratie gebruik bleef maken van de oude formulieren waarop het kamp nog PDA heette is de naamsverandering waarschijnlijk niet opgevallen.

In dit kamp hadden de Razzia slachtoffers de status van gijzelaar. Nadat Jan Bonenkamp in juni 1944 in Zaandam opgepakt was werden ze niet vrijgelaten maar behandeld als gevangenen. Tussen 16 april 1944 en 11 augustus 1944 zijn ongeveer 160 jongens vrijgelaten uit Kamp Amersfoort.

Het ging er vaak niet zachtzinning aan toe in het kamp. De jongens werden soms voor onbenulligheden zwaar gestraft met straf excercities of straf appel.

Het onderstaande uit het dagboek van Theo Schuijt:
Woensdag 24 Mei.
Toen hadden we straf! ’s-Middags om 2 uur meenden enkele jongens op een paar honderd meter afstand mensen in de Laan 1914 te zien staan, die met hun zakdoek BEVERWIJK in de lucht schreven. Ze zwaaiden terug, maar letten niet op een S.S.-wacht, die in stellingen om het kamp staan. Deze had de aardigheid dit aan Westerveld, beestmens, te verklappen. Het was spoedig aantreden en we waren al bevreesd. We moesten straf exerceren, afwisselend met in looppas lopen en z.g. huppen in rijen van tien. Dat een goed halfuur lang met Westerveld er achter of liever gezegd ertussen met zijn knuppel en zijn giftige hond. Menig klap werd uitgedeeld en sommige jongens, vooral Groningers, vielen uitgeput neer en moesten weggedragen worden, hetgeen stiekum door gevangenen werd gedaan. Na deze afbeuling werden we weer in rijen opgesteld en moesten zo enige tijd met onze handen in de lucht blijven staan, terwijl de beul naar een stuk of vijftien jongens vroeg, die hadden gezwaaid. De meesten bleven achterwege en sommigen hadden de moed om vrijwillig voor hen uit te treden. Toen gaf Westerveld met zijn pistool in zijn hand het bevel, dat we alleen binnen één minuut door een nauwe ingang in de barak moesten zijn. We hadden de schrik danig op het lijf en werden gewoon de barak binnengedragen door het gedrang.

Daarom waren een aantal jongens opgelucht dat ze naar Duitsland getransporteerd werden. Ze dachten het daar beter te krijgen dan in Amersfoort. Het tegendeel bleek helaas waar te zijn.

Op 28 juni 1944 werden 328 gevangenen uit Beverwijk en Velsen-Noord en 398 gevangenen uit de Merwede en Groningen geselecteerd voor transport naar Duitsland. Het transport vond plaats in de nacht van 6 op 7 juli 1944. Enkele dagen voor deze transportdatum werden de gevangenen alsnog kaalgeknipt.

Bijgaande foto's en scans heb ik met toestemming van mevrouw C. Duin-Vendel overgenomen uit de map die haar man Ted Duin samengesteld had.